رضا رضایی
چکیده
«تکرار» به‌عنوان یک عنصر بلاغی و شگرد زبانی از عوامل برجسته‌سازی معنا در سخن و ایجاد موسیقی دل‌نشین در کلام است. کاربرد تکرار در شعر توسط شاعر هدفمند است و شاعر با به‌کارگیری این هنر سعی در جهت‌دهی فکری مخاطب دارد. جواهری یکی از مؤثرترین و بارزترین شاعران معاصر عراق است که فساد و بی‌عدالتی جامعه خویش را به‌صورت عمیق درک کرده و در ...
بیشتر
«تکرار» به‌عنوان یک عنصر بلاغی و شگرد زبانی از عوامل برجسته‌سازی معنا در سخن و ایجاد موسیقی دل‌نشین در کلام است. کاربرد تکرار در شعر توسط شاعر هدفمند است و شاعر با به‌کارگیری این هنر سعی در جهت‌دهی فکری مخاطب دارد. جواهری یکی از مؤثرترین و بارزترین شاعران معاصر عراق است که فساد و بی‌عدالتی جامعه خویش را به‌صورت عمیق درک کرده و در راه اصلاح آن گام برداشته است. او از هر فنّ زبانی و تمهیدات هنری در جهت نفوذ سخن خویش در مخاطب بهره برده است، و قالب طنز را بهمنظور آگاهی بخشی و تنبیه جامعه برگزیده است. یکی از اصلیترین عناصر بلاغی در طنز او «تکرار» است. جواهری با بهرهگیری از این شگرد توانسته به‌صورت ماهرانه علاوه بر پیوندی ناگسستنی که میان لفظ و معنا ایجاد کرده رابطهای قوی میان تکرار و طنزش برقرار کند. بیشترین «تکرار» در طنزش، در سطح جمله است. هدف این پژوهش بررسی و تحلیل «تکرار» و میزان توانمندی شاعر جهت تأثیربخشی کلام و رساندن آن به مخاطب است.
